Türkçe latince. Kumarhane kaydı günah mı.

Yolu ile Bostancı-başı oldukda, er oğlu er olduğunu icrâbirle, memdûh-ı havass u avâm olmağla, akl u rüşdünü isbât eyledi. Ve Cumade l-âhire gurresinde (7 Temmuz 1777), Dâmad-zâde [536/a] Mehmed Murad Efendi, Sadr-ı Rumeli oldukda, eniştesi olup İzmir Mollası olan, her^oo. 59 ŞEM DÂNI-ZÂDE SÜLEYMAN EFENDİ TARÎHt 51 Ve Zi l-ka de nin on dördüncü günü (14 Aralık 1777), hazret-i Pâdi- şâh-ı rûy -i zemin, hâmiy-i dîn-i mu în, şer -i mübm, şeh-i âkil, şehin-şeh-i kâmil, vâris-i memleket-i Süleymânî, âb-i'rûy-i gürûh-ı^^ Osmânî, zîver-i taht ve efser-i nâsih-i menkabet=^ -i İskender, bâ is-i iltisâm-ı^^ sügür-ı^^ İslâm, vâsıta-i intizâm-ı umûr-ı enâm, es-sultan Abdülhamîd Hân Efendimiz hazreüeri, mahmiyye-i İslâmbol da, Bahçe-kapısı dâhilinde, binâsma mübaşeret buyurdukları İmâret-i âmire'^^” ve sebîl-i müşâbih-i sel-sebîl ve çeşme-i âb-ı hayât-revân^ ve mekteb-i sıbyân tekmile resîde olmağla, iş-bu yevm-i sa idde, sâhibü l-hayrât ve l-hasenât, Pâdişâh-ı âlem-ârâ, sâhib-kırân-ı kişverküşâ hazretleri, bi z-zât debdebe-i saltanatları ile teşrif buyurdukda, muntazır olan sadr-ı a zamı Dârendeli Fâzıl Mehmed Paşa ' ^ ve sadr-ı fetvâsı sa dü s-su ûd-ı ulemâ Es ad Molla Efendi hazretleri istikbâl; Matbah-ı' imâretde tabh olunan ta am ^\ fî-sebîlillâh fukaraya ziyâfet olunup, çeşmeden ve sebilden su yerine şerbet-i sükker icrâ ve cümle atşânı irvâ buyurup, ta yini olmayan muhtâc-ı ' ^ medâris dânişmendânına ve tekkeler dervişânına muayyen buyruldu. Hakk budur ki, her m ^âlde hayrata bahane yok. Lâkin^^ böyle mahâllinde vâki olan eseri, yevmîye suyundan, ekmeğinden^^ intifa edenlerden mâ da, gelüp geçen günde kırk bin adam, bârik Allah deyüp, hayır du a ile geçe^ ^ Doğrusu, bu mahâlli ta yîn buyurmağla, isbât-ı fetânet ve zekâ buyurdular; Hatta bu Abd-i kâtibü l-hurûf, şol mertebe pesend ve tahsîn kıldım ki, on üç seneden berü, gece-gündüz= sa y-i cemîl ile cem ü te lîf ettiğim iş-hu!«mür i t-tevârihi m h, nâm-ı hümâyûnuna mensûb kıldığım gibi, hitâmını iş-bu hayrât ve hasenât ile tekmîl eyledim. Ola ki, emnîyyet bahş-ı âlemyân olan Rabb-i müste ân dergâh-ı izzetinde kabul ve makbûl eyliye. Çünki Hübût-ı ebü l-beşer' aleyhü s-selâmdan hicret-i men-lehü l-izz ve ş-şerefe gelince, altı bin iki yüz on altı sene ve hicretden iş-bu seneye'^' ^ gelince, bin yüz doksan bir sene ki, cem an yedi bin dört yüz yedi sene eder. …